Eki is ainm dom, táim 25 bliain d’aois, tá m’airde 172 cm agus tá mo chorp tógtha go maith, lán, tá m’aghaidh dathúil mar sin a lán daoine cosúil liomsa agus titim i ngrá. Cá háit sa chroineolaíocht seo a raibh mé pósta ar dtús, agus tá mé i mo chónaí i dteaghlach le mo bhean chéile ar feadh níos mó ná 3 bliana, ach níl mé beannaithe fós le leanbh, agus tá bean agam atá an-álainn, foighneach agus dílis agus tá dearcadh aibí aici. is í Lidia í, agus oibríonn mo bhean i mbanc a bhfuil clú air san Indinéis i gceantar cathrach Semarang.
I gcás gach oíche Dé hAoine mé a fheidhmiú chun feabhas a chur ar an gcaidreamh fear céile agus bean chéile, agus ní amháin sin, ar oícheanta eile chomh maith liom é a dhéanamh níos minice le mo bhean chéile beloved agus táimid araon iarracht a bheith acu leanbh.
Agus tar éis dúinn pósadh, bhíomar fós inár gcónaí i dteach ár gcleithre, nó d’fhéadfá a rá go raibh cónaí orainn i dteach mo mhná céile, mar go ndúirt mo bhean chéile nach raibh sí ag iarraidh a bheith i bhfad ar shiúl óna beirt tuismitheoirí, bhí máthair bhocht léi féin. más rud ar bith, mar ní raibh aici ach cailín amháin.
Cá bhfuil mo shaol teaghlaigh ina dhiaidh sin, tá máthair-chéile an-chineálta agam, tugann sí aire agus grá dá hiníon-chéile, áit a bhfuil mo iníon-chéile fós 36 bliain d’aois, ach an rud a bhfuilim fós bródúil as Is é mo mháthair-i-dlí a corp fós caol agus spriocanna comhlacht an-mhaith , sexy, agus tá a breasts fós cosúil le daingean agus plump oráiste Kate, tá a craiceann fós an-réidh agus glan, bán mar go bhfuil mo mháthair-i-dlí. measctha Ind-Ollainnis, agus is minic a dhéanann sí spóirt agus yoga a dhéanann a corp cosúil le cailín, eadhon semok .
Agus tá m’athair-cèile 42 bliain d’aois, agus is annamh a fheictear m’athair-i-dlí sa bhaile, mar is Comhphíolóta é m’athair-i-dlí ar maith leis eitilt agus dul thar lear chun greim ríse a fháil. a chlann agus a chlann sa bhaile, agus ansin tagann sé abhaile uair sa tseachtain, uaireanta ní thagann mé abhaile, mar tá mé ag eitilt go leor, a rá liom, cé go bhfuil mo bhean chéile a n-aon leanbh, a bhfuil grá agam i ndáiríre agus cúram faoi.
Scéal do Dhaoine Fásta – Cá bhfuil an scéal seo nuair a bhí gnéas agam le mo bhean chéile sa seomra cúil, agus nuair a bhí gnéas agam rinne mé dearmad an doras a dhúnadh agus a chur faoi ghlas, agus de thaisme rith mo mháthair-chéile os comhair an tseomra ina bhfuil Bhí mé ag aclaíocht le mo bhean chéile, a mháthair Bhí mo mháthair-chéile ag iarraidh dul go dtí an leithreas, b’fhéidir, agus nuair a chonaic Mam mé ag déanamh amach lena leanbh, bhí iontas agus ionadh ar Mam láithreach mo chorp láidir a fheiceáil, agus chonaic Mam mé láithreach ag déanamh amach le Lidia, agus ansin tharraing muid an brat thar mo chorp. …Mama??” Dúirt mé agus mé ag siúl i dtreo an dorais tosaigh, “Tá brón orm, a Mhamaí, ní raibh a fhios agam gur Pargoy thú… ach d’oscail an doras agus ní raibh sé faoi ghlas…!! arsa mo mháthair-chéile.
Agus ós rud é go bhfaca mo mháthair-chéile na himeachtaí go léir ag an am sin, bhí an bealach a chonaic mo mháthair mé beagán difriúil freisin, agus ní hamháin sin, bhí a dearcadh i leith mé beagán difriúil freisin, agus bhí mé ag smaoineamh cén fáth a raibh mo mháthair. -i-dlí tháinig go tobann mar sin, cad é an chúis go bhfuil mé mearbhall freisin.
Seachtain ina dhiaidh sin ón eachtra sin, d’iarr mo mháthair-chéile cabhair uirthi chun í a thabhairt go Medan, mar i gcomhthráth bhí mo mháthair-chéile ag iarraidh caoineadh a dhéanamh ar a deartháir a fuair bás, agus d’iarr mé cead ar mo bhean chéile Lidia, mar gheall ar Lidia. Ní raibh sí in ann teacht, mar bhí uirthi dul ag obair, agus lig Lidia dom dul lena máthair freisin.
Agus thosaigh mé ag imeacht tráthnóna Dé Sathairn, ag an am céanna bhí an Domhnach saor ón obair agam, agus thóg mé eitleán go dtí gur léirigh an t-aerfort ag 9 pm, agus díreach uaidh sin lean mo mháthair-chéile agus mé ar aghaidh lenár dturas chuig áit chónaithe a dearthár. a fuair bás níos luaithe, agus bhí an t-am sách déanach toisc go raibh teach a dhearthár i bhfad, chríochnaigh muid ag fanacht in óstán cúig réalta i gcathair Medan,
Nuair a bhí mé i mo chodladh, agus ag 01.10 san oíche dhúisigh mo ghuthán póca mé, chonaic mé go raibh an uimhir fón póca i bhfolach, shíl mé gurb é mo bhean chéile Lidia a bhí ag glaoch.
Is cosúil nach raibh sé tar éis dom an fón a phiocadh suas, “Dia duit, cé hé seo? … an tráthnóna seo ghlaoigh mé ag baint úsáide as uimhir anaithnid agus d’oscail mé mo shúile, a bhí fós codlatach toisc go raibh mé tuirseach ar an mbóthar,” Eki .. Seo é Mama.. An bhfuil tú i do chodladh, Eki?? Teastaíonn ó Mhamaí cabhair a iarraidh, an féidir leat cabhrú le Mamaí nó nach bhfuil?” arsa Máthair-Chéile.
“Ní féidir mála mhála Mama, ina bhfuil éadaí, a oscailt, a Eki… Déan deifir ort agus tagann tú anseo… go seomra na mamaí,” a dúirt mo mháthair-chéile ar an bhfón póca.
“Ó Mamaí… Sea ma…
Chuaigh Eki ann, agus shiúil mé go seomra mo mháthar-chéile a bhí in aice leis an seomra a chuir mé in áirithe níos luaithe, agus bhuail mé cnag ar dhoras a seomra “Tá Eki… Fan nóiméad, ní fada ina dhiaidh sin mo mháthair -i-dlí d’oscail sé.
Bhí léine dhubh agus brístí dornálaí bán á caitheamh ag Mamaí
“Mama … cá bhfuil an mhála taistil, deir sé nach féidir é a oscailt,” a dúirt mé agus mé ag dul isteach i seomra mo mháthar-chéile. “Sin é an mhála taistil… Tá Eki os comhair na leapa, tá a fhios agat… “Tá Mamaí ag iarraidh é a oscailt ach ní féidir léi.” D’fhreagair mo mháthair-chéile agus í ag dúnadh doras an tseomra leapa. Tar éis cúpla nóiméad d’éirigh liom ar deireadh an mhála taistil a oscailt le fórsa.
Tharla sé go raibh ábhar an mhála taistil bra agus CD G-teaghrán mo mháthair-i-dlí. Nuair a chonaic mé é sin, thosaigh mé ag smaoineamh air.
“Go raibh maith agat, Eki… tá tú tar éis cabhrú le mamaí…” “Ah, tá, tá sé ceart go leor.” Shuigh mé ar an tolg sa seomra ar feadh nóiméad.
“Cén fáth Eki… a bhfuil tú tuirseach…” Dúirt mo mháthair-chéile agus í ag druidim liom cé a bhí ina suí ar an tolg. Ar feadh nóiméad d’fhéach mé ar aghaidh álainn mo mháthair-i-dlí.
Ansin d’fhéach sé orm freisin. D’fhéachamar ar a chéile, go dtí go ndearna mé iarracht póg a liopaí dearg. Nuair a phóg mé a liopaí, phóg sé mo bheola ar ais, imbhuail mo theanga agus a theanga. Nuair a thosaigh lámha mo mháthar-chéile ag teacht ar mo dhroim agus thosaigh sé ag barróg ar mo chorp.
Lig mé as mo phóga. “Cén fáth, a stór…. Cén fáth nach leanann tú ar aghaidh…????” arsa mo mháthair-chéile agus í ag coinneáil m’aghaidh. “Tá brón orm….brón orm….do mo chuid impudence….brón orm arís…..”
“An bhfuil eagla ort roimh do bhean chéile….??? “D’fhiafraigh mo mháthair agus í ag druidim le mo chorp.
“Mama… tá brón orm ma… peaca a bhí ann… tar éis an tsaoil níl mé mar an gcéanna… hhffzz” chuir corrmhéarr mo mháthar-chéile stop orm é sin a rá. “ssssstttt…. Anois ní gá go mbeadh eagla ort roimh phápa … cuimhnigh ar Eki … anseo níl ann ach an bheirt againn … an bheirt againn …
Ní bheidh a fhios ag do bhean ná ag d’fhear céile faoin eachtra seo go deo…” a dúirt mo mháthair-chéile agus í ag iarraidh mo leic a phógadh.
“ma… tá brón orm ma… ma…. I ndáiríre ní féidir liom seasamh le mamaí a fheiceáil níos mó … Anocht, “phóg mé láithreach liopaí mo mháthar-chéile a thuirling ar mo leiceann, agus mo bheola ina dhiaidh,” phóg mé mo mháthair-chéile ar an tolg.
Scéal Aosach – Tar éis cúpla nóiméad d’iarr mo mháthair-chéile orm stopadh. “Cad atá mícheart ma..??? ” D’iarr mé go dáiríre “ní anseo, ach sa leaba ceart go leor… Níl Mamaí ar a gcompord ar an tolg… glas an doras ar dtús, a Eki,” a dúirt mo mháthair-chéile. “D’éirigh mé láithreach ón tolg agus shiúil mé go dtí an doras chun é a chur faoi ghlas.
“Tá brón orm… tar anseo, a Mhamaí, ní féidir liom fanacht…” Tá leasainm mo mháthar-chéile millte. Chonaic mé mo mháthair-chéile ina suí ar an leaba. Bhain mé mo chuid éadaí go léir láithreach agus níor chaith mé ach an CD. Dhreap mé láithreach ar an leaba mhór agus bhog. Thainic mé láithreach ar chorp mo mháthar-chéile le teagmháil mhín ar a pluide. “aaaahhhhh…” rinne mo mháthair chéile osna agus í ag druidim lena súile. Phóg mé láithreach a liopaí dearg hungrily.
D’fhreagair mo mháthair-chéile láithreach go fiáin, fiú níos fiáine ná mar a cheap mé. Tar éis cúpla nóiméad bhog mé ar aghaidh go dtí a muineál bán agus mín. “aaaaahhhhh…..Tá mé ag iarraidh é seo a mhothú le fada an lá…..ar deireadh gan ceist a chur ort tuigeann tú cad é an t-ualach istigh atá ar mo mháthair an t-am ar fad….aaaaahhhhh…..aaaaaaahhhhh” mo mháthair-chéile chuir moans an-aroused dom
Tar éis níos mó ná nóiméad phóg mé a mhuineál, bhog mé go dtí a bhrollach, rinne boladh a chorp níos mó fós dom. Phóg mé a bhrollach go ocras agus go fíochmhar agus é ag barróga a chorp go docht. Bhí mo bod ag éirí níos deacra agus níos deacra amhail is nach raibh mo CD in ann mo bod a choinneáil ina seasamh.
Agus a bhrollach á phógadh rinne mé iarracht an t-léine a bhí á chaitheamh aige a bhaint de. Ar deireadh, cúpla nóiméad ina dhiaidh sin, tháinig an léine as. Ar taispeáint os mo chomhair bhí dhá bhrollach plump agus mín a bhí fós clúdaithe i bra dubh G-teaghrán. Bhain mé láithreach a cíoch a bhí fós fillte sa bra dubh G-String.
Scéalta do Dhaoine Fásta – “aaaaahhh…..aaaahhhh….aaaaahhhhh…..a oscailt….oscail an bra daor…” agus í ag leanúint ar aghaidh ag póg a dhá bhrollach plump. Rinne mo mháthair-chéile gearán faoin sásamh agus í ag dúnadh a súile agus ag osna. Ansin rinne mé iarracht an cnaipe a bra a bhí ar a druim a bhaint amach. Ní fada ina dhiaidh sin, d’éirigh liom cnaipe a bra a bhí ar a druim a bhaint amach, agus scaoil mé a bra go dtí an urlár. Chonaic mé go raibh cuma an-chodarsnachta ar a siní donn.
Chaith mé díreach an nipple a cíche chlé le mo bhéal.
“ááááááá…. aaaaahhh…..aaaahhhhh….aaaaahhhhh… tá sé chomh blasta, is breá liom é…. Tá an ceart agat..ceart…aaaaahhh…..aaaahhhhh….tá a fhios…cad mama…. aaaaahhh…..aaaahhhhh….aaaaaahhhhh….aaaaaahhhhh… cad ba mhaith le mama” agus í ag osna agus ag dúnadh a súile rinne sí iarracht na focail a rá “Phóg mé dromchla iomlán an dá bhrollach, chuimil mé arís agus arís eile iad, chuamar go crua go dtí go raibh mo bhéal sucked os ard” ccpppceekkk” Chonaic mé mamaí ag gearán faoi mo chuid deartháireacha faoin gcompord. “ooohhh…oooohhhh…..aaaaahhhhh….delicious…..sooooooooooo!!!!” Ní hamháin sin, ligh mé dromchla iomlán a cíoch go dian go dtí go raibh dromchla iomlán a cíoch fliuch le mo sheile. Rinne mo mháthair-chéile gearán faoi phléisiúr agus í ag dúnadh a súile agus ag osna. Ansin bhog mé go dtí a bholg agus navel, phóg mé é go paiseanta agus é a bhaint de na dhornálaithe liath a bhí sé ag caitheamh.