Ev çîroka seksê ya dawî dema ku cîranek li nêzî konseya min, Xalê Hana, ku jinebî bû û zarokek wê hebû, ji min xwest ku ez matematîkê bidim Mîrna, keça wê, ku wê demê di pola 3yemîn a dibistana amadeyî de bû. ji ber ku wê got lawaziya zaroka wê di matematîkê de hebû, ligel fikarên ku di îmtîhana neteweyî de derbas nebûne.
Min baş bersiv da vê daxwazê, û bêtir li ser xwestek bû ku ez hewcedariyên xwe yên rojane wekî xwendekarek ji malbata xwe dûr bixim. Digel vê yekê, dersên pêwîst di heman demê de li gorî mezina ku min li kampusê girtiye, ji ber vê yekê ew ji min re ne pirsgirêk bû
Li gorî bernameya taybet a lihevkirî, ango saet 20:00, hefteyê du caran ez têm mala cîranê xwe. Ji ber ku tenê çend mal ji pansyona min dûr bû, ez tenê bi peyatî çûm wir, ku benzîn ji min xilas kir… Ne xirab! bi 50 hezar meaşê her hevdîtinê, ez dikarim bihesibînim ku ez mehane çiqas qezenc dikim.
Di destpêkê de her tişt bi rêkûpêk derbas bû, mîna pargîdaniyek taybet bi gelemperî. Saet derdora 09.30 an jî carinan paşê heta saet 10.00ê şevê, paşê ez destûra çûyîna malê dixwazim. Heta şevekê, li gorî planê, ez hatim mala cîrana xwe, bi mebesta ku ez nepenî bidim zaroka wê, lê derket holê ku tenê xaltîka Hana li wir e.
Wî got ku Mîrna bi sedemek bi hevala xwe re derketiye derve. Xalê Hana got, belkî zû were malê. Dema ku li bendê bû, Xalê Hana ji min re çayek germ û xwarinek hişk pêşkêşî min kir. Di wê demê de di navbera min û xaltîka Hana de sohbeteke biçûk çêbû.
– Ji kerema xwe re avê vexwe, Rey! got Xalê Hana.
Belê xalo! Min bersiv da dema ku qedeha çaya germ a ku li ber min bû hilda.
“Niha çi semester e?” pirsî Xalê Hana dest bi sohbetê kir.
“Ew dawiya semsterê ye, xalo! Tenê… teza min hîn neqediyaye.” Min piçekî bi şermokî bersiv da dema ku min qedeha çayê dîsa danî ser masê.
“Wey… hema qediya! Wexta ku tu mezûn bibî, êdî dayîna taybet ji Mîrna re nemaye…” got Xalê Hana
“Ax, hîn demek dirêj e, xalo! Dibe ku Mîrna ji min zûtir mezûn bûbe…” Min bi nermî bersiv da
“Hahaha… Ez hest dikim ku ez li zanîngehê me, ne? Ma hûn rûmetê naxwazin?” Xalê Hana pirs kir ku ez pir ecêbmayî me.
“Hehehe… Ez pir dixwazim, xalo! Lê hêj nexebite, ma tu li ser meriyetê nafikirî…!?” Min bersiv da.
“Tu yekî çawa yî? Ez ê poşman bibim ku ez zewaca xwe taloq bikim…” got Xalê Hana û ez kenandim.
“Çima tu poşman dibî, xalo?” Min pirsî.
“Ciwan! hevjînî baş e, hûn dizanin… !!” got Xalê Hana.
“Hahaha… heke hûn wisa bifikirin, bi rastî pir xweş e, Xalto! Lê berpirsiyarî mezin e, rast e xalo!?” Min bersiv da.
Ji nişka ve Xal ji cihê xwe rabû, paşê li kêleka min rûnişt. Ez ji tiştê ku Xalê Hana dikir matmayî mam, lê ji nişka ve wê di guhê min de pistî …
“Eger tu bixwazî, ne hewce ye ku tu li ser berpirsiyariyê bifikirî, kurê Rey!” ewa Xalê Hana di guhê min de pistî kir.
Di cih de, destê wî ji nişka ve li organên min ên zayendî yên ku di bin jeansên ku min li xwe kiribûn de radiza.
“Met! Ger Mîrna were çi?” Min ji kirinên xaltîka Hana ya li hember min aciz bû, pirsî. Xalê Hana pirsa min bihîst, heta ku ez li ser sofê raza bûm, min li ser laşê min da û dîsa pistî.
“Sal bimînin! Apê her tişt plan kiriye. Mirna îşev naçe malê, ji ber ku li dibistanê di kampê de ye. Vê nîvro,
Mîrna ji xaltîka min re peyamek şand û alîkarî xwest ku ji we re bêjim ku şeva taybet a îşev ji niha ve hatiye betalkirin…» Şîrovekirina xaltiyê ji min re pir ecêb bû.
Di nav hestek nervê de ku bi şehweta tirşikê re tevlihev bû, ji nişka ve Xalta Hana, ku li ser laşê min li ser sofa salonê razayî rûniştibû, kincên xwe ji xwe kir, wusa ku memikên spî yên mezin ên di nav sîngê spî de bûn, li pêş bûn dîmenek kêm. ji min.
Dû re Xalê Hana qûntara dirêj a ku li xwe kiribû ji xwe kir, bi vî awayî laşê jinekê ku tenê bi sîtil û CD hatibû pêçandin, li ber çavên wê bû dîmenek rast.
Rast bêjim, min nexwest ev fersenda kêm winda bikim, lê dîsa jî nerît û sosret dilê min girtibû. Wê gavê Xalê Hana ji nişka ve xwest ku biçkokên pantolona min veke û zipê min daxîne. Li min keniya, paşê got:
“Çûkê te dê nefesê bigire heke neyê rakirin…” wî got.
Bi bihîstina wan gotinan, min hewl da ku bişirînim û min yekser kincê xwe daxist xwarê û min hişt ku xaltîka Hana dîkê min ji kincê min derxe.
Piştî ku Xalê Hana CDya min daxist, dîkê min ku jixwe tewandî bû, yekser derket. Çend kêliyan apê min li min nihêrî û pênûsa min hejand, dû re xwe xwar kir û pênûsa min xist devê xwe. Kêfxweşiyeke bê tehemûl dema ku zimanê Xalê Hana serê dîkê min hejand.
Wusa dixuya ku min nikarîbû xwe ji hejandina şehweta ku berê di serê min de bû bigirim. Di encamê de sperma min zû derket û devê xaltiya min a ku bi zimanê xwe mijûlî lîstika li ser serê penîsa min bû, tijî kir.
Min dît ku ez çiqas zû gihîştim jor, Xalê Hana bêhêvî nebû. Ew jî bi spermê ku li ser lêvên wî dihele keniya. Xalê Hana spermaya mayî ya ku hê di devê wê de mabû derxist û tif kir pênûsa min. Dûv re ew vegeriya mêjkirina dîkê min ku çend kêliyan dest pê kir qels bû.
Hêj lêvên xwe bi spermê girtibûn, Xalê Hana dîsa laşê xwe berda ser min, paşê lêvên min maç kir. Min hewl da ku bersivê bidim berteka wî bi xêrhatina zimanê wî di devê xwe de.
Gava Xalê Hana min vexwend ku ez spermê di devê xwe de parve bikim, min hestek ecêb hîs kir. Bêhna tirş a spermê ku diviyabû biketa qirika min, bala min nedikişand, tenê li ser difikirîm ku ez çawa dîkê xwe ji mirina xwe dîsa rakim.
Min hewl da ku pêsîrên mezin ên ku hîn jî bi sîngê nixumandî bûn, biçim, tiştekî ecêb ku min berê qet xeyal nedikir. Derket holê ku mamostetiya taybet a zarokê cîranê min bû destpêka windabûna keça min.